Daar ben ik weer! Donderdag was het vroeg dag, 5:45 uur op. Helaas, geen water, dus ook geen warme douche. Het was regenachtig weer. Eerst bezoeken we een Dzong ( kloosterburcht) in Trashigang. Alle kloosters zijn prachtig. Veel houtsnijwerk, veel kleuren, monniken in rode kledij. Het gezang past helemaal in het plaatje. Staat op video, is t.z.t. te bekijken. Daarna rijden we door, o.a. Een zigzag weg van 18 km naar boven, niet allemaal verhard. De weg is slecht, door de regen. De chauffeur moet nog een keer hard remmen omdat er stenen van de rotswand vallen. Hier bezoeken we ook ee Dzong, maar max een half uur, de chauffeur wil snel weg nu de weg nog begaanbaar is. Onderweg eten we weer een packed lunch, geserveerd in een lokaal restaurant. We stoppen bij een dorp waar fallussen op het huis staan geschilderd, staat voor vruchtbaarheid. Daarna door naar Mongar, ook hier bezoeken we de Dzong. Mongar is een leuk stadje, er zit een Bob ( Bank of Bhutan) naast het hotel. Maar geld wisselen kan niet, kan pas volgende dag. Zoals elk hotel worden we ontvangen met thee en koekjes. Ik zit op etage -1, alleen een bed en kaptafel, verder niets. En ook geen stroom, de electra valt continu uit, dus de boiler krijgt ook geen kans om op te warmen. Dus weer geen warme douche. Met 2 reisgenoten stadje in geweest, erg leuk. We zien nog een groentemarkt, ze hebben veel groenten hier, eten we ook elke dag. We zien een vuur op een veld. We denken dat het een BBQ is omdat er alleen mannen bij staan, later horen we dat het een voorbereiding is voor een crematie. Vrijdag lekker uitgeslapen, en jawel een warme douche!,!,!,!, we bezoeken een Dzong uit 1654, maar die wordt gerestaureerd en dat is duidelijk te zien. Alle monikken zijn ook verdwenen. We picknikken bij een brug met uitzicht op de Dzong. Daarna via een zandpad door naar Khoma, een weversdorp. Leuk, mooie zijden spullen, maar toch prijzig. Wel leuke foto's. Men heeft hier zelfs grote gebedsmolens op waterkracht. We zijn door de tijdrovende afstanden pas om. 18:30 uur terug in het hotel. Om 18:00 uur is het donker. De was die ik gisteravond heb gedaan is nog niet droog in mijn vochtige kamer. Als ik op advies een fohn gebruik, klapt de stroom eruit. Wat een verrassing! Na het diner deelt de Bhutaanse reisleider rijstwij uit. Sonja, ik heb het geproefd, was geen succes. Het rook erg sterk, was niet niet trouwens, maar smaakte naar petroleum. Vanochtend lekker warm gedouchet om 5:50 uur, met inpakken viel de stroom weer uit. Om 7:00 uur vertrek. De zon schijnt! We reizen vandaag in 8 uur (196km) naar Bumthang en passeren 2 bergpassen. De hoogste was Trumshing La (3750m). Soms weer Slechte wegen. De leerling reisgids vertelde vol trots dat iets verderop 50 mensen zijn omgekomen in een busongeluk. Leuke info........ Bumthang ziet er leuk uit, het hotel ook. Snel nog even rongekeken. Het is nationale feestdag vandaag ( einde regenseizoen). We zien boogschutters. Dit is de nationale sport. De afstand van 150 meter is bizar om te zien. We krijgen uitleg van de broer van de koningin. Althans dat beweert iemand. Als we het vanavond opzoeken op internet blijkt het niet te kloppen. Helaas. De boogschutters vieren hun overwinning met zang en dans, dat levert weer mooie videobeelden op. En problemen met mijn geheugen, dat gaat hard. Alles overzetten op de Ipad....... We zitten nu in centraal bhutan. Oost bhutan schijnt het meest traditioneel te zijn, we reizen van het verleden langzaam naar de iets modernere tijd. We zullen zien. Het land is dun bevolkt 600- 700 duizend mensen. Groen, vriendelijk, niet gehaast en kleurrijk ( en harde bedden) . Een fascinerende bestemming. Tot later, Rian