Vandaag uitgeslapen en genoten van een heerlijke warme douche. Ontbijt om 8:30 uur, lijkt net vakantie. Daarna op naar Jambay Lhakhang tempel, deze dateert oorsponkelijk uit 659. De monniken zijn al bezig met het gebed. Binnen is er een stenen trap van een aantal treden die niet door de mens is gemaakt. Men gelooft dat als deze trap in de aarde verdwijnt, deze wereld eindigt en een nieuwe begint. E zijn veel verhalen in het bhoedisme, ik heb me daar nooit in verdiept. De monnikken maken tijdens het gebed sierlijke bewegingen met de hand, dat heb ik nog niet eerder gezien. Te voet gaan we verder naar tempel Kurjey Lhakang. Onderweg horen we weer vreugdekreten. Wij denken aan handboogschieten, maar het is een andere sport. De opzet is gelijk, maar de doelen staan nu "maar 30-40 meter" uit elkaar, en men gooit met een groot uitgevallen en verzwaarde dart pijl. Ook erg leuk om te zien. Een enkeling fotografeert op de verkeerde plek, met het risico geraakt te worden door een pijl. Aangekomen bij de tempel ( het zijn er meerdere), staat er een grote tent waar honderden mensen in gebed zijn. Indrukwekkend. In een van de tempels staat een beeld van Guru Rinpoche van 10 meter hoog. Binnen in de tempels mag je helaas niet fotograferen. Sommige dingen zijn afgedekt. Die kun je maar 1 maal per jaar zien tijdens een festival. Op dit complex verkopen een aantal dames souveniers. Ik koop een Dozje ( gebruik je tijdens meditatie/ gebed) en een gebedsketting met 108 kralen (standaard, is bhoedistisch getal) van yak beenderen. In een van de tempels gebaart een monnik hoe we Boeddah moeten eren, dus beleefd doen we dit. Handen gevouwen boven het hoofd, op je mond, op je hart, knielen op de grond. En dat maal 3. Ook gebaart hij dat een offer ( geld) ook wel mag. Dankbaar voor de wijze les doen we dit. Dan leert hij ons nog een gebed. Vervolgens gaan we door naar het Tamshing klooster. Her zijn monniken druk met kunstwerken te maken voor het komende festival. Echt monnikenwerk. Vervolgens terug naar het hotel voor lunch. En dan door naar de Dzong. Mooi gelegen bovenop de berg, schitterend uitzicht en weer veel houtsnijwerk en kleuren. Met 7 mensen besluiten wij in een half uur naar het dorp te lopen ipv de bus, de gids wil een chaperonne meesturen, die wijzen wij af. Wij zijn zelfstandige vrouwen, we hebben hier echt geen begeleiding nodig. De Bhutanezen zijn vriendelijk maar ook onderdanig. Een andere mentaliteit. In het dorp heb ik een landkaart van Bhutan gekocht en een fototboek. En zowaar een geheugenkaart voor mijn fototoestel van 16 gb, want de foto's,en video gaat erg hard. Morgen weer 06:3o uur ontbijt, 07:00 uur vertrek. Op naar de Gantey vallei. Morgen overnachting bij mensen thuis, dus ik ga denk ik weer even uit de lucht. Morgen een geintje uithalen in de bus. Overal hier zie je kettingen hangen met gedroogde blokjes kaas. Ik heb dat gekocht om te proeven. Je moet er een goed gebit voor hebben. Hoeen we later dat mensen de hele dag over een blokje kaas doen ( in hun mond), wij hebben dat in een paar minuten met veel moeite weg zitten kauwen. Mijn vullingen en kiezen zijn nog heel. Ga het morgen uitdelen in de bus met het verhaal dat we geen tijd hebben voor lunch en dat ze hier de hele dag op moeten zuigen. Even zien hoe dat gaat vallen ;-) Ik denk tot over een paar dagen...... Groet, Rian