Wie heeft het nummer van de ANWB?

Vandaag was het weer vroeg dag. We gaan richting hoofstad van Bhutan, Thimpu. Weer een aantal passen over. Nu zien we ook echt besneeuwde toppen van de Himalaya. Net na een fotostop rijden we weg als iemand roept dat we een lekke band hebben. Na controle blijkt dit niet het geval, wel zit er een aanzienlijke kei tussen 2 wielen in geklemd, zo kunnen we niet verder. Na een aantal pogingen komt er een ijzeren stang uit de bus. De chauffeur moet wrikken en besluit uiteindelijk, hangend aan een open zijraam gebruik te maken van het heveleffect. Bij poging drie is hij succesvol. De held! We hebben een super chauffeur, Jimmy, circa 30 jaar, hij loodst ons door de moeilijkste plekken en probeert veel gaten te ontwijken. De achterbank van de bus is niet populair, bij een te diepe kuil wordt je letterlijk gelanceerd. We hebben trouwens een apart busje voor de bagage. Dat pas niet in onze bus, en blijkbaar wil men geen gebruik maken van de imperial. Een tijdje later komen we het volgende obstakel tegen, er ligt veel zand en puin op de weg. Een excavator die al aan het werk is heeft dit in een paar minuten opgelost. Heb hem gelijk een sollicitatieformulier van Harsco gegeven, ;-) een goede machinist kunnen we altijd gebruiken. In de Punakha vallei bezoeken we de Punakha Dzong, de voormalige winterresidentie van de koninklijke familie. Het is er erg druk. Er worden door een lama zegeningen uitgedeeld. We mogen zelf rondzwerven, de tempel kunnen we niet bezoeken. Ik raak in gesprek met een aantal schooljongens. Buitenlanders zijn toch wel leuk om mee te praten. Elke keer wordt er een nieuwe vraag gesteld en natuurlijk ook gevraagd wat ik van hun land vind. Dat ik niet getrouwd ben vinden ze maar vreemd, ik ben automatisch een oude vrijster, tja.......... We arriveren eind van de middag in de hoofdstad Thimpu. Het is pedestrian day. Dat houdt in dat alleen taxi's en toeristen met auto/ bus de stad in mogen, voor de rest is het autoloze dag, dus wandelen. Op een kruising staat een mooi beschilderd hokje voor de verkeersregelaar, vandaag niet bezet. In het verleden hebben ze de eerste en enige stoplicht geplaatst, dat hebben ze maar weggehaald, dat werd chaos. In Bhutan wonen 600-700 duizend mensen ( grotere oppervlakte dan Nederland) en eenderde daarvan in de hoofdstad. Wat een drukte ineens, dat zijn we niet meer gewend. We gaan nog even de stad in. Nog een paar kleine dingetjes gekocht, over iets groters moet ik nog een nachtje slapen. Weer lekker gegeten, weer een nieuw biertje getest, een Ipad lesje gegeven aan reisgenoten. Tot mijn verbazing nog via Facetime met Betty en Huub gebeld. Goed te verstaan, beeld wat lastiger. Werd na 7 minuten afgebroken, uiteindelijk bleek dit een internetprobleem te zijn in het hotel. Morgen wordt een super dag. We gaan al vroeg naar de Dzong, hier is een festival. Dit is groot feest met dans, kostuums, maskers, ik denk dat we ogen tekort gaan komen. Jullie lezen het de volgende keer! Groet uit de hoofdstad Thimpu, Rian

Reacties

Reacties

Chris Slootweg

Hoi Rian,

Kreeg vandaag een link door van je verslag. Leuk om te lezen. Heb je nog hulp nodig bij het sollicitatiegesprek met Jimmy :-)

Jalila

Hoi Rian, jeetje wat een tekst. Je hebt je kans gemist als schrijfster. Noem jij dit vakantie, ik herhaal vakantie. Nee rian dit is nog harder werken dan bij Harsco ????Je bent knetter gek. Maar super leuk dat jij het naar je zin hebt, je bent avontuurlijk ingesteld dat was mij al duidelijk!

Auk-Marian en Thea

Hey Rian,
We lezen net jouw reisverslag. Wat een verslag. Inderdaad zoals Jalila zegt, je hebt je roeping als schrijfster gemist.
Wat je allemaal mee maakt zeg, ontzettend leuk, spannend en leerzaam.
Of we jaloers op jou zijn weten wij nu nog niet, slapen met een nachtkastje voor je deur .....
Geniet nog maar lekker maar probeer toch ook wel wat uit te rusten.
Even nog niet denken aan de ontberingen bij Harsco. Die liggen nog heel erg ver weg.

Meid geniet er van!!!!
Liefs Auk-Marian en Thea

Gerard

Hoi Rian,

Vanwege budget perikelen heb ik jouw verhalen nu pas kunnen lezen. Tjonge jonge zeg, wat maak jij veel mee en dat je dat allemaal zo goed kunt vertellen. Een geboren schrijfster. Grappig om dit allemaal te lezen. Ik denk dat iedereen weer wacht op jouw volgend verhaal. Het is een soort mini serie aan het worden. Veel reisplezier. Groet Gerard

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!