Om enig idee te geven van reisafstanden en tijd: Dag 3. 180 km. Reistijd 7 uur Dag 4. 96 km. 3-4 uur Dag 6. 196 km. 8 uur Dag 8. 188 km. 7 uur Enz. Men noemt hier wegen wel een snelweg, dat is in NL dan een achteraf weggetje. Reizen kost tijd. Vanochtend weer om 7 uur vertrokken. We kwamen langs een plek waar de 3 verschillende stoepa's nu eens bij elkaar staan: Nepalees, Tibetaans en Bhutans. Ieder heeft zijn eigen kenmerk: Nepalees heeft altijd ogen, Tibethaans heeft de vorm van Buddah, lekker rond, en Bhutaans is vierkant. Maar nu mooi om ze naast elkaar te zien. Onderweg een stop, de lunch wordt gebracht en overgeladen in de bus. Maar de jongeman die het brengt blijft tot en met de lunch achter ons aanrijden en helpt. Tja, in onze ogen geen logica, maar ja, we zijn ook niet thuis tenslotte. Weer over een aantal bergpassen heen. De top kun je van afstand makkelijk herkennen, hier hangen veel gebedsvlaggen. Onderweg krijgen we een prachtig zicht op de besneeuwde bergtop van de Jomolhari, 7314 meter, gelegen opnde grens met Tibet. Onderweg zien we regelmatig rijstvelden. Soms vlak, soms in terrassen. We lunchen lekker buiten. De Haa vallei bezocht, dit is nog niet zo lang toegankelijk voor toeristen. Hier zitten ook militairen van India, we zitten dicht bij de grens (Sikkim). Het vliegveld van Paro schijnt een van de gevaarlijkste te zijn om te landen. Je moet vanuit de bergen ineens een dal in en op een korte baan landen. Daarna Paro in, de laatste kans voor souveniers. Gisteravond heb ik mijn Visa gebruikt. Tijdens het diner kreeg ik een sms van Visa dat mijn transactie was geweigerd. Dat terwijl ik toch gewoon dingen heb gekocht. Ik bellen naar NL. Omdat de winkel mijn kaart op 2 verschillende manieren heeft geprobeerd is dit als een verdachte transactie geregistreeerd en mijn kaart geblokkeerd. Na een telefoontje is dit opgelost. Men wilde nog weten hoe lang ik in AZie verblijf. Blijkbaar is dit gevaarlijk gebied voor fraude. Azie kan ik me voorstellen, maar hier in Bhutan niet. Mensen zijn zo vriendelijk en aardig, ze weten amper hoe een creditcard eruit ziet, laat staan ermee frauderen. Vandaag op een missie om een instrument te kopen, maar wel in een ongebruikelijke uitvoering die in mijn interieur past. Vindt ik het eindelijk, ding goed af, doet mijn Visa het niet! Weer een telefoontje naar NL, mag wat kosten. Is weer/ nog steeds geblokkeerd, wordt weer opgelost en weer vraagt men hoe lang ik in Azie blijf. Is blijkbaar gisteravond niet genoteerd. Het hotel in Paro ligt in buitengebied, maar is mooi. Grote kamer, ligbad. Een groep van Djoser is hier ook. Nu op tijd naar bed, morgen naar Tigers Nest, wordt een zware lichamelijke inspanning. We starten op 2200 meter en moeten door naar 3100 meter, maar niet in de bus........... We hebben wel al gehoord dag de kleding een kraag moet bevatten, dat is handig om te weten. Op deze plek kunnen we niet even terug om om te kleden ;-) Groet vanuit Paro, Bhutan, Rian