Vandaag een speciale dag, de excursie naar Tiger's Nest. Dit klooster is het bekendste bouwwerk in Bhutan. Dit is gebouwd in de 8e eeuw. Het startpunt is op 2200 meter, en door een pijnboombos moet je 900 meter stijgen naar 3100 meter. Een pittigen klim. Ik heb gebruik gemaakt van de optie om voor het eerste stuk een pony te huren. Bleek een wijs besluit. Heb ik toch " paard" gereden in Bhutan en sla ik een steil stuk van 1 uur lopen over. Het houten zadel zat niet comfortabel en het is raar als je geen teugels hebt. Dan maar foto's en video maken onderweg, balans heb ik wel op een paard/ pony. De eigenaar loopt mee. Hij wilde zelfs nog mijn rugzak dragen, heb ik afgeslagen. Na een uur omhoog stappen moesten we afstijgen. Wij hebben het geld voor de ponyhuur aan de leerling gids gegeven. Toen zijn we gaan lopen. Omdat we niet echt moe waren na de ponyrit zijn we niet naar het restaurant geweest bij deze halte. We waren wel verbaasd dat er later paarden voorbij kwamen. Was een foutje van de leerling gids, we hadden dus nog hoger gekund. Maar goed, de meesten hebben gelopen vanaf het begin, terwijl ik een van de jongsten van de groep en, dus, chapeau, een topprestatie van mijn medereizigers. Na een uurr lopen komen we bij de trappen, hier ga je een heel stuk omlaag en dan weer omhoog. Het aantal trappen bedraagt 800 stuks. Dan zijn we na 2,5 uur bij Tiger's Nest. Het is echt tegen een bergwand geplakt. Alles inleveren, tassen, fotocamera, gsm. Het klooster is prachtig met verschillende tempels. Er is eeen meditatiegrot, is maar 1 maal per jaar open voor de monnikken. Het is een bijzondere plek. Buiten uiteraard veel gebedsvlaggen. Dan de terugweg. Ik zie op tegen de trappen maar dat valt uiteindelijk mee. Naar beneden lopen in het bos en in het zonnetje is een heerlijke wandeling. Af en toe goed opletten voor de steile stukken, wel een training voor de knietjes. Iedereen heeft het gehaald. De vorige groep van de locale gids was een groep van 14 duitsers, vergeljikbare leeftijden. Van hen hebben maar 2 personen het gehaald. De fles bier ( standaard 650 ml) smaakte prima bij de lunch. Daarna naar het hotel om even lekker te douchen. De excursies zijn vervallen, laatste mogelijkheid voor souveniers. Weer dingen gekocht. De bank was net dicht, dus wisselen kon niet meer. Nog iets gekocht, kon ik betalen met creditcard. Eerst ging de muziek uit, alle stekkers uit de stekkerdoos, een pinautomaat uit een tasje gehaald, stekkertje in de telefoon...........nu maar mijn Masterdcard genomen. Die werkte niet...........toen gevraagd om in dollars te betalen. Dat bleek een belachelijke koers te zijn. Toen mijn Visa card gepakt, en binnen een mum van tijd had ik betaald. Goh, het werkt toch nog. Straks gaan we in het stadje eten, weer een hobbelige weg over. Het hotel is prachtig, maar de weg er naar toe is toe aan verbetering. Morgen vertrekken we naar het grensplaatsje Puntsholing, onze laatste dag in Bhutan............ Groet, Rian