Na het stapavondje was het een korte nacht. Heb dus ook veel geslapen in de bus om de achterstand in te halen. We dalen langzaam af, vanuit de bergen zien we India al liggen, heel gek, dag is ineens heel plat. Puntsholing is ee grensplaats, als er je niets te zoeken hebt kun je er net zo goed niet komen. Gelukkig nog wat geld kunnen pinnen. We kopen wat bij de supermarkt en gaan in een parkje zitten, hier zijn al heel wat Indiers. Die staren je continu ongegeneerd aan. Aan de rand van stadje is de grens, voor voetgangers zijn er 2 poortjes; een het land in en een het land uit. Daartussen een hoog hek. Voor het gemotoriseerde verkeer weer een grote mooie toegangspoort. Het is hier verschrikkelijk benauwd, het zweet gutst van je lijf. We dineren in het hotel. Vandaag weer 7 uur vetrek, vroeg naar de grenspost. We zijn er al voor openingstijd. De reisbegeleidster wil het zonder ons regelen, maar helaas, de douanebeambte wil ons allemaal persoonlijk zien. Bj de eerste persoon duurt dit zeker 5 minuten, gaandeweg wordt het sneller. We zijn officieel terug in India. De reis naar het vliegveld beslaat 6 uur. Er zit een stuk weg bij van 20 km waar we ruim een uur over doen. Deze zit vol kuilen en gaten. Af en toe gaat de bus zo op en neer dat we denken dat we op een boot zitten. En nog halen andere bussen/ vrachtwagens ons soms in. Het buitengebied is mooi; rijstvelden, theeplantages. De stadjes zijn vies en druk. Het verkeer is chaotisch, hier geldt het recht van de sterkte. Rond 13:15 uur arriveren we op het vliegveld. Eerst de grote bagage door een scan. Dan inchecken. Er staan 2 rijen. Wij staan links, maar moeten rechts incheckenl de mensen rechts moeten links inchecken. Dat is logica.......en levert wat geirriteerde gezichten op, De veilgheidscheck is verwarrend. Er is 1 rij, mannen en vrouwen worden gesplitst, handbagage inleveren, uiteindelijk schoenen uit. Vrouwen worden afgeschermd en achter een gordijn met een handdetector gecheckt. Maar mijn boardingcard ligt achter de handbagage scan. Na wat gedoe heb ik mij boardingpass en kan verder met de check. De geldautomaat blijkt buiten te zijn, dus geen roepies, geen lunch. De locals verdringen zich om in het vliegtuig te komen. Mensen bellen nog steeds tijdens het taxien van het vliegtuig, en als kind hoef je niet te zitten maar ga je voor het raampje staan tijdens het opstijgen........ Na een vlucht van 2,5 uur landen we o Delhi. Ik sta vlug op voordat mijn buren over me heen kruipen naar het gangpad. Een man wringt zich langs de wachtenden. Als er een deur opengaat draait hij zich om en staat strak tegen me aangeperst. Ik voel me zowat aangerand. Enige vorm van privacy kennen ze hier blijkbaar niet. Ook is het dringen bij de bagageband. Buiten blijken 2 geldautomaten niet te werken. Ik heb genoeg geld voor 2 kauwgomballen, hier wordt ik niet blij van. Vlak bij het vliegveld vinden we een pinautomaat. Joepie, ik heb weer roepies. Het verkeer is waanzinnig druk. De buschauffeur kan het hotel niet vinden. Dan blijken we aan de verkeerde kant van de straat te rijden en moeten we nog een ronde door de stad maken om terug te komen op het juiste punt. Voor de hotelingang staat een detectiepoort. Bij de receptie moet ieder een foto laten maken met een webcam. Mijn kamer is klein, maar ik krijg de indruk dat de badkamer gebruikt is. Spiegel is vies, zeepje is open, later blijkt het linnen ook gebruikt te zijn. Als ik merk dat er continu water lekt ben ik er klaar mee. Ik krijg een andere kamer. Later blijken er meer klachten te zijn; bed zou niet verschoond zijn, gebruikte condooms op de kamer. Ik heb het vermoeden dat de kamers ook per uur worden verhuurd. We eten wat in de stad, dichtbij het hotel. Vanavond ingecheckt voor de vlucht van morgenavond. De plek bij de nooduitgang lukt niet, ik naar KLM in NL gebeld. Zij kunnen dit niet regelen, ik krijg een nummer van Klm in India, dit blijkt niet te kloppen. De plekken op dezefde rij in het midden ( zijn ook ruimer) zijn wel te reserveren, en gratis. Dat doen we dan maar. Morgen uitslapen, ontbijt om 8:30 uur, stadsbezoek om 9:30'uur. Ik ben benieuwd. Ik ben tot nu toe niet enthousiast over de mensen in India, het zal mij benieuwen of dit beeld nog veranderd morgen. Ik vrees het ergste........... Groet vanuit DELHI, INDIA, Rian