Nou, daar ben ik dan. Internet is hier nog niet echt uitgevonden.

36 uur na vertrek plonsde ik in een zwembad op het eiland Lombok. De tussenstop in Dubai was even lekker om de benen te strekken en leuk om even de sjeiks in jurken te bewonderen.

Goed om te melden dat ik in Jakarta miljonair ben geworden en in Lombok zelfs multimiljonair. Het geld heeft hier heeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeel nullen, dat went moeilijk. In het eerste hotel was stroomuitval meer regel dan uitzondering. Maakt het wel avontuurlijk.
Daarna door naar een klein bounty eiland, Gili Meno. Mooi, huisjes zeer dicht bij het strand, kun je zo gaan snorkelen. Dat gaat heel goed, kom zo nog eens van mijn watervrees af. Ook hier kun je meezwemmen met waterschildpadden, altijd weer indrukwekkend. Even lounchen op het andere eiland, ja, dat kennen ze hier wel. Kleine huisjes, helemaal open, 2 kussentjes en liggen maar. Loempiaatje erbij, biertje,,, niets meer aan doen zou ik zo zeggen. BBQ op het strand, erg lekker allemaal.
Op dag 5 zijn we met de boot terug gevaren naar Lombok. Daar veel gewandeld. Schitterend eiland, mooie rijstvelden, het zijn net spiegels. Erg mooi om te fotograferen. Weet al wat de volgende afdruk op linnen wordt. Overal horen we hellooooooooooooooo, allemaal kinderen. Wij zijn hier de bezienswaardigheid in plaats van andersom. Iedereen is hier erg aardig, iedereen wil weten waar je naar toe gaat. Op 1 avond besloten Ronnie en ik om apart van de groep te gan eten. Zaklamp mee, en zoeken maar. Komen we na lang lopen in het donker bij een restaurant, alles donker. Maar de eigenaar kwam aanrennen, natuurlijk konden we eten. Even later floepten de lichten aan en voila, een restaurant. Tja, hoe vers is het eten?????

Nassi en saté besteld, de saté was erg lekker maar niet echt warm. Toen we dat opmerkten zei de eigenaar dat hiet ales tegelijk klaar was.............................en dat was het dan. Toen we het half hadden verorberd kwam hij vragen of hij het misschien op moest warmen. Een muziekje was niet aanwezig.................maar, zie daar, een mobiele telefoon wordt op een muurtje gelegd en je hebt muziek bij je eten.

Elke ochtend wordt je hier gewekt om 04.30 uur door de imam. Het stikt hier van de moskeeen (sorry, weet de spelling even niet). Soms hoor je meerdere mensen door elkaar heen zingen omdat er zoveel minaretten zijn.

Vervolgens door naar Sumabawa, het is hier erg heet. Op de veerboot werden we bestormd door verkopers van eten, drinken, petjes, etc. Een bovendek was er niet, maar we zijn toch naar boven gegaan. Zowel Ronnie als ik hebben de veerboot nog even bestuurd, had de kapitein ook even rust. Aangekomen op Sumbawa moesten we nog 2 uur rijden. HElaas, tijdens het rijden stopte de bus er ineens mee. Maar na 20 minuten was de vuile brandstofleiding gereinigd. Hier rijden weinig autos en bussen, het vervoer is vnl. met brommers. Een tankstation zie je heel af te toe, naar de weg zijn stalletjes met literflessen benzine, dat zijn de lokale stationnetjes voor brommers. Voor de rest zijn er paardenkarren.

Morgen vertrekken we om 06.00 uur (uitslapen is er niet bij) dan gaan we op de boot op weg naar Komodo. Dat is 6 uur varen en het schijnt 4 uur vrij onrustig te zijn. Maar ja, na de Drake Passage bij de Zuidpool overleef ik dit ook wel (ga ik tenminste van uit). We slapen 1 nacht aan boord, hoop op het dek. Daar zijn maar 6 plekken, en wij zijn met 18. OP zoek naar de Komodovaraan. Marleen, ik zal aan je foto denken.

Uiteraard heb ik alweer een hele collectie foto's, het nieuwe toestel werkt goed. Hebben in het vliegtuig de hele beschrijving doorgenomen, het is fijn dat Ronnie hetzelfde toestel heeft, leren we dingen van elkaar.

Mensen, ik laat het hierbij, ik ben bekaf. Ik denk dat het weer lang gaat duren voordat ik een internetcafé vind, dus tot later.....................................................................